CHWILE
 |
"/.../
Jak okiem sięgnąć, panuje tu chwila.
Jedna z tych ziemskich chwil
proszonych, żeby trwały."
/Wisława Szymborska, Chwila/
W modzie, wystylizowanych wnętrzach, na kartach zapisków z podróży, w trakcie, gdy oglądamy film, czytamy książkę, przeżywamy nowe wydarzenie kulturalne - powołujemy do życia chwile.
Tylko dzięki nam mogą one trwać ze zmiennym szczęściem bardzo długo lub przez ułamek sekundy.
Jakie są sposoby, by chwile, które nas przerastają zachować jak najdłużej?
Mam własne przemyślenia, z którymi się z Wami podzielę.
Zatrzymujemy je w kadrach, gdy uda się zrobić zdjęcie, jak gołębiowi w kwiatach migdałowca, którymi usiany jest wiosną cały park przy katedrze Notre Dame w Paryżu.
 |
Dostrzegamy je w jabłkach zerwanych z drzewa, wypełniających swym naturalnym zapachem wnętrze naszego domu.
 |
| Fot. Joanna Grabowska |
Niektóre chwile są jednak niewidoczne dla oczu. Przechowujemy je w jasnych wnętrzach naszej duszy. Gdy czujemy potrzebę ich przeżycia raz jeszcze, po prostu zaglądamy na najbardziej osobisty wernisaż i odnajdujemy te najcenniejsze.
A Wy, jakie macie sposoby, by te najpiękniejsze, najdroższe, niczym diamenty chwile zatrzymać, jak najdłużej?
Piękne teksty i cudne zdjęcia... Dobrze się czyta i ogląda. Rozwijaj się dalej, pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńNajserdeczniej dziękuję:) Cieszy mnie, że zarówno słowa, jak i obrazy spotkały się z tak miłą i ciepłą oceną z Twojej strony. Życzę miłego dnia!!!
UsuńPiękne zdjęcia krajobrazów,przestrzeni, zestawień myśli i słów-trzymaj tak dalej
OdpowiedzUsuńNiezmiernie dziękuję za każdą cenną myśl, spostrzeżenie, uwagę - to one budują moje kolejne pomysły na opowieści, które chcę zamieszczać na blogu:)
Usuńsuper TITANIC
OdpowiedzUsuńTak,historia tego statu pasażerskiego, choć tragiczna, to wciąż nie przestaje zadawać wielu pytań, zadziwiać, stawiać kolejne hipotezy. Dlatego też Titanic nadal porusza serca, umysły i dusze, jakbyśmy sami udali się w podróż do "NOWEGO ŚWIATA" na pokładzie tego statku. Bardzo dziękuję:)
UsuńCiekawy blog poruszający tematykę tak różną od zalewających nas informacji z Internetu. Idealna lektura przy filiżance herbaty.
OdpowiedzUsuńJestem bardzo szczęśliwa, czytając te słowa. Bowiem, taki właśnie kształt i wizerunek ma prezentować mój blog. Poprzez wszystko, co tutaj opisuję, odkrywam swój świat, mówiąc: TAKA JESTEM:) Najserdeczniej dziękuję!
UsuńCytując Mistrza:
OdpowiedzUsuń"....Trwaj, chwilo, jakeż jesteś piękna!
To spętaj mnie i porwij wtedy,
Niech nić mojego życia pęka
I niechaj śmierci biją dzwony!
Czas wtedy twojej służby minie.
Niech zegar stanie i wskazówki zwinie,
Żywot mój będzie zakończony!"
Aniu-jestem wzruszona. Gratuluję z całego serca.
Kasiu, Johan Wolfgang Goethe należy do tych twórców, o których mówię, zwracając się także słowami poety "MOI MISTRZOWIE"... . Chciałabym, żeby moje opowieści zamieszczane na blogu trwały, jak chwile, które chcemy przechowywać w wirydarzach pamięci, w ogrodach słów. Odważyłam się wkroczyć w świat, o którym zawsze marzyłam. I teraz: " -Budzę się, aby śnić, i wkraczam w sen powoli.Tam, gdzie strach się nie czai, szukam przeznaczenia. Idąc, uczę się drogi, którą zmierzać muszę."/Teodor Roethke, Słowa na wiatr/. Najserdeczniej dziękuję za Twoje słowa, które i mnie tak bardzo wzruszyły... .
UsuńBlog bardzo mi się podoba, z chęcią go czytam wieczorami. A do tych, którzy jeszcze nie czytali- polecam gorąco, na pewno znajdziecie wpis, który was zainteresuje. Bardzo ładne, bogate słownictwo i ciekawa treść. Zdjęcia- obłędne!!!
OdpowiedzUsuńJestem szczęśliwa, gdy czytam takie słowa:) Pragnę bowiem, by moje opowieści znalazły czytelników, którym obcowanie z nimi sprawi radość, przyjemność, pozwoli na egzystowanie w nieco innej rzeczywistości od tej, jaką codziennie dostajemy od naszej cywilizacji, zwłaszcza medialnej, nie zawsze prawdziwej, ale - skrupulatnie zalewającej serca, dusze, umysły. Uchylam drzwi do mojego świata i... zapraszam do czytania, słuchania, oglądania i... komponowania własnego świata:) Najserdeczniej pozdrawiam.
OdpowiedzUsuń